سم مار و کشف داروهایی برای دیابت و سرطان

سم بطور معمول حاوی مجموعه ای از مولکولهای کشنده ای است که به toxinمعروف می باشند البته توکسین ها از تغییر ترکیبات بی خطری که قبلاً در بدن کار دیگری را انجام می دادند، بوجود می آیند.

دانشمندان به جستجوی فرآیندهای بیولوژیک  طبیعی در طعمه ی مارها که شامل پیام رسانی سلول عصبی و لخته شدن خون بود، گشتند. همانطور که در سایر مطالعات قبلی مشاهده شد، درک این که سموم چگونه در این اعمال نقش دارد می تواند پاسخی به فعالیت پلاکت ها و سایر بیماریهای مرتبط با این مشکل باشد.

دانشمندان انگلیسی کشف کرده بودند که سموم کشنده مارها و مارمولک ها می توانند به مولکولهای بی ضرری تبدیل شوند که قابلیت تبدیل به داروهای جدید را داشته باشند.

به گفته دکتر Nicholas casewellسموم کشنده مارها می توانند به مولکولهای بی ضرری برای تولید داروهایی برای سرطان و دیابت تبدیل شوند. مطالعات ما نشان میدهد که تکامل سم واقعا فرآیند پیچیده ای است، بنظر می رسد غدد تولید کننده ی سم در مارها مثل یک دیگ مذاب برای به عمل آوردن اعمال جدید مولکولها میباشد برخی از این مولکولها بصورت سم برای کشتن طعمه در می آیند و برخی دیگر برای انجام اعمال دیگری در بقیه ی بافتهای بدن فرآوری می شوند.

سموم و پروسه عملکرد آنها همیشه برای تولید داروهای جدید مورد توجه دانشمندان بوده است. اگرچه سمی بودن این مواد همیشه مشکل اصلی بوده است، سازندگان دارو مجبور به تغییر سموم برای حفظ تاثیرات بیولوژیکی آنها و از بین بردن اثرات سمی آنها هستند. یافته های جدید در تبدیل سموم ها به فرم غیرسمی آن که احتمالاً در بدن مار نیز وجود دارد می تواند نسل جدیدی از داروها را بوجود آورد.

محققین می دانستند که سموم مار از مولکولهای بی ضرری ساخته شده اند که در سایر نقاط بدن اعمال بی خطری را انجام می دهند، اگرچه تا این اواخر تصور می شد که این مواد تنها تاثیرات کشنده دارند.

محققین ترادف ژنومی مار Burmese pythonو مارGarterرا در این تحقیق مشخص نمودند و سپس به بررسی درخت تکاملی به منظور مقایسه شباهتهای موجود بین چندین ترادف از این مارها و تعدادی از غدد سمی پرداختند.

نتایج این تحقیق در مجله Nature communicationمنتشر شد.

دکتر wolfgeneنتیجه گیری می کند: بسیاری از سموم کشنده مارها همان مسیرهای فیزیولوژیکی را تحت تاثیر قرار می دهد که پزشکان برای درمان برخی بیماریها نظیر دیابت و سرطان علاقه مند به تغییرشان هستند. درک اینکه چگونه این سموم را می توان به نوع بی ضرری از پروتئین های فیزیولوژیک تبدیل کرد می تواند به ایجاد درمانهای جدید با این  سموم کمک کند.

منبع:http://www.medicalnewstoday.com/articles/250455.php